ଯଦି ପ୍ରେମରେ ଶାରୀରିକ ସମ୍ପର୍କ ଠିକ ରହିଥାଏ, ତେବେ ଆପଣଙ୍କ ଆତ୍ମା ଏବଂ ଶରୀର ଏକତ୍ର କାମ କରିବ। ଅକ୍ସିଟୋସିନ୍, ଏକ ହରମୋନ୍, ଆମ ଶରୀରରେ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୁଏ ଯେତେବେଳେ ଆମ ପାର୍ଟନର ଆମକୁ କିସ୍ କିମ୍ବା ହାଲୁକା ଆଲିଙ୍ଗନ କରିଥାଆନ୍ତି।
ଦାମ୍ପତ୍ୟ ଜୀବନରେ ଯୌନ ସମ୍ପର୍କ ତଥା ଅନ୍ତରଙ୍ଗତା କାହିଁକି ଜରୁରୀ…
ପାର୍ଟନରଙ୍କ ହାତ ଧରି ଚାଲିବା ଠାରୁ ନେଇ କପାଳରେ ଚୁମ୍ବନ ଏବଂ ଆଲିଙ୍ଗନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ, ଶାରୀରିକ ଅନ୍ତରଙ୍ଗତା ମଧ୍ୟରେ ଆସେ। ଏହି ଅନ୍ତରଙ୍ଗତା ଆମର ପ୍ରେମକୁ ଦୃଢ଼ କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରେ। ପ୍ରସିଦ୍ଧ ଲେଖକ Gary Chapmanଙ୍କ “5 Love Languages” ନାମକ ଏକ ପୁସ୍ତକ ଲେଖିଥିଲେ। ସେ ଏହି ବହିରେ ପ୍ରେମରେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା, ଉତ୍ପାଦନକାରୀ ସମୟ, ଉପହାର ପ୍ରଦାନ, ସେବା ଏବଂ ଶାରୀରିକ ନିବିଡ଼ତା ଭାବରେ ତାଲିକାଭୁକ୍ତ କରିଛନ୍ତି। ଏହି ବାର୍ତ୍ତାରେ ଆମେ ଦେଖିପାରୁ ଯେ ପ୍ରେମରେ ଶାରୀରିକ ନିବିଡ଼ତା କେତେ ଜରୁରୀ।
ପ୍ରେମରେ ଶାରୀରିକ ସମ୍ପର୍କ ଆପଣଙ୍କ ମନ ଏବଂ ଶରୀରକୁ ଏକତ୍ର କରିଥାଏ। ଅକ୍ସିଟୋସିନ୍, ଏକ ହରମୋନ୍, ଆମ ଶରୀରରେ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୁଏ ଯେତେବେଳେ ଆମେ ପ୍ରେମ ଚୁମ୍ବନ, ହାଲୁକା ଆଲିଙ୍ଗନ ଇତ୍ୟାଦିରେ ଜଡିତ ହେଉ। ଏହା ଆମ ଶରୀରରେ ଚାପକୁ ହ୍ରାସ କରିଥାଏ। ଏହା ବ୍ୟତୀତ ଏହା ଆମ ମନକୁ ଶାନ୍ତ ରଖିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିପାରୁ। ଶାରୀରିକ ସମ୍ପର୍କ ସମୟରେ ଡୋପାମାଇନ୍, ସେରୋଟୋନିନ୍, ଅକ୍ସିଟୋସିନ୍ ପରି ରାସାୟନିକ ପଦାର୍ଥ ମସ୍ତିଷ୍କରୁ ନିର୍ଗତ ହୁଏ।
ପ୍ରେମ, ଯତ୍ନ ଏବଂ ବନ୍ଧନ ଆପଣ ସାଥୀଙ୍କ ନିକଟତର ହେବାକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରେ। ଶାରୀରିକ ସମ୍ପର୍କ ସାଥୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଭାବପ୍ରବଣତାକୁ ମଧ୍ୟ ଉନ୍ନତ କରିଥାଏ। ଏହା ଚିନ୍ତା, ଭୟ ଏବଂ ଚାପରୁ ମୁକ୍ତି ଦେଇଥାଏ। ଉଦାହରଣ ସ୍ୱରୂପ, ଯେତେବେଳେ ଆପଣ ସାଥୀ ଟେନସନ୍ ହୁଏ, ସେମାନଙ୍କୁ କପାଳରେ ଚୁମ୍ବନ ଦେବା ଦ୍ବାରା ସେମାନ ଶାନ୍ତ ଅନୁଭବ କରନ୍ତି।
ଚୁମ୍ବନ କିମ୍ବା ଯତ୍ନ ନେବା କିମ୍ବା ସ୍ପର୍ଶ କରିବା ଭଳି କାର୍ଯ୍ୟ ମାଧ୍ୟମରେ, ଆପଣଙ୍କ ମନରେ ଗଭୀର ଭାବନା ପ୍ରକାଶ ପାଇଥାଏ। ଏହିପରି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ଆପଣଙ୍କ ଭାବନାକୁ ପ୍ରକାଶ କରିବା ପାଇଁ ଆପଣଙ୍କ ଶବ୍ଦର ଆବଶ୍ୟକତା ନାହିଁ।
ଅସ୍ଥିରତା, ଅତ୍ୟଧିକ ଯନ୍ତ୍ରଣା, ଶାରୀରିକ ସମ୍ପର୍କ ଆପଣଙ୍କୁ କିଛି ଆରାମ ଦେଇଥାଏ। ଏହା ଭାଙ୍ଗିବା ସମୟରେ ଆତ୍ମବିଶ୍ୱାସ ବଢ଼ାଇବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରେ। ସାଥୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବିଶ୍ୱାସ ବଢ଼େ ଯେହେତୁ ସେମାନେ ଶାରୀରିକ ଭାବରେ ନିକଟତର ହୁଅନ୍ତି।
